Hoes van de week: Georges Brassens

Voortaan serveer ik u wekelijks een hoes om te koesteren, een vinylplaatje om te kussen. Uit de oude doos. Die doos staat klaar en heet Chanson illustrée, de geïllustreerde versie van mijn boek Chanson. Een gezongen geschiedenis van Frankrijk. De 'illustrée', met daarin een volledig herziene tekst en de markantste hoezen die ik tijdens mijn zoektocht tegenkwam, verschijnt eind deze week. Nu alvast een met plooien, scheurtjes en craquelé alom getooide Brassens, zijn vijfde album, uit september 1957, met daarop het door mij geliefde Au bois de mon coeur.

Meer hoezen vind je in Chanson illustrée.

Hieronder Au bois de mon coeur uit de openingscène van de film La porte des Lilas (1956, René Clair), de eerste minuten zijn een sterk staaltje cinematografie. De enige film trouwens waarin Brassens acteert. Het lied is er eentje om te omhelzen, zo teder, zo waar. Een minstens zo geslaagde hommage aan de vriendschap als het wereldberoemde Les copains d'abord.