"Onweerstaanbare mix van vaart, stijl en humor" (vier sterren in de Volkskrant)

"Een onweerstaanbare mix van vaart, stijl en humor".

 Très cool. Vier sterren in de Volkskrant.

JORIS HENQUET − 07/04/14

Chanson, une belle histoire door Bart Van Loo en Eddy et les Vedettes - Leidse Schouwburg, 3/4

Alle data en meer pers hier.

Francofielen van Nederland opgelet: er toert dit voorjaar een voorstelling door het land die u niet mag missen. De Vlaamse schrijver Bart Van Loo, bekend van zijn chansoncolleges in DWDD, verkondigt samen met de band Eddy et les Vedettes zijn liefde voor het Franse lied nu ook in het theater. Hij doet dat met zo'n onweerstaanbare mix van vaart, stijl en humor, dat ook de niet-francofielen en zelfs jongeren die nog nooit in hun leven van Georges Brassens hebben gehoord, een leuke avond zullen hebben.

De voorstelling Chanson, une belle histoire begint verrassend genoeg in het Engels, met Sultans of Swing van Dire Straits. Want ja, ook de nu 41-jarige Bart Van Loo was in zijn tienerjaren monomaan gericht op Engelse popmuziek. Totdat hij op 16-jarige leeftijd via zijn docent Frans een liedje van Francis Cabrel hoorde. Een grote liefde voor het chanson was geboren. Een héél grote liefde, blijkt uit de tweeënhalf uur durende show, waarin Van Loo in Thalysvaart door de geschiedenis van het Franse lied raast. Hij doet dat grondig, want zijn belle histoire begint al bij de composities van Jean-Baptiste Lully uit de 17de eeuw. Daarna gaat het via de belle époque naar Gall, Trenet, Montand, Gainsbourg, Piaf, Brel, Bécaud, en alle zangers en zangeressen daar nog tussenin. Rond elf uur 's avonds staat de hele zaal onder aanvoering van een uitzinnige Van Loo te dansen op Franse disco. Er klinkt zelfs een vleugje Stromae, om maar eens extra te benadrukken dat het Franse lied nog lang niet dood is.

foto: Chris Rachel Spatz

Het geheim van dit muzikale feestje? Uiteraard de charismatische Van Loo zelf, die veel interessants te vertellen heeft en net zo makkelijk komische nummers maakt rond de witte zakdoek van Charles Aznavour, die tijdens La Bohème altijd het publiek in wordt geworpen, of het orgastische gekreun van Jane Birkin in Je t'aime... moi non plus. Minstens zo belangrijk is Eddy et les Vedettes, een goddelijke vijfmansband die de liedjes waarover Van Loo vertelt direct laat horen. Vaak in een korte versie, maar op de juiste momenten worden ook volledige nummers gespeeld. Het knappe is dat de band de soms ouderwetse muziek door hun strakke stijl de 21ste eeuw weet binnen te halen. Wanneer zanger Frank Mercelis Une belle histoire van Michel Fugain of La ville s'endormait van Jacques Brel zingt, klinken deze klassiekers als nieuw.

PS : Een dag later volgden ook nog eens vier sterren in Trouw. Dankuwel Nederland!