Doet u ook mee?Toen mijn vrouw bijna drie jaar geleden zwanger werd van onze toen nog aanzienlijk virtuele dochter, ben ik ermee begonnen: bloed geven. Sindsdien teken ik om de drie maanden trouw present. Dochterlief heeft er godzijdank nog nooit behoefte aan gehad, maar talloze anderen wel. Het is zo’n kleine moeite, je neemt nog eens deel aan een sociaal gebeuren, stelt een daad van naastenliefde, enfin, je geeft iets en voelt er je automatisch goed bij. Ik begrijp niet waarom ik vader ben moeten worden om hiermee te beginnen. Daarom, wacht, niet: en begin er aan. Er is veel behoefte aan bloed, en laat dat nu net iets zijn dat we makkelijk kunnen delen.
PS Gisteren kreeg ik na afloop een Jommekes-album cadeau. Des avonds
kreeg de springlevende jongste een inleidingscursus Flip, Filiberke en
Gobelijn. Ging erin als Choco.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten