Dat dit er nog niet van gekomen was! Michel Fugain live, hier met zijn toch onvergetelijke “une belle histoire”, dat vooraan in de set zat en niet eens het hoogtepunt van zijn optreden was. Fugain slaagde er goed in contact te leggen met zijn publiek, zorgde voor een uitgelaten sfeer, bleek een goede verteller ook, en hij beschikte alvast gisteren nog steeds over zijn sinds 1972 onveranderde stem. Die “grain de la voix” was het sesam-open-u voor een aandoenlijke reis over de “boulevard des Souvenirs”. Om hem te parafraseren: "Il chantait comme s’il devait mourir demain". Alweer een fijne avond in het Théâtre du Sébastopol in Rijsel. Die stad ligt vlakbij Vlaanderen en alle groten van het chanson komen er geregeld langs. Ik zeg het maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten