Frankrijk gaat in 1946 helemaal uit de bol voor Petit Papa Noël (Kleine kerstman). In de loop der jaren halen om en bij de veertig miljoen Fransen het singletje in huis, dat daarmee het best verkochte chanson aller tijden zou zijn. Ik durf er mijn hand voor in het vuur steken dat er geen Franzoos van boven de vijfendertig te vinden is die het vermaarde refrein niet kan aanheffen. ‘Vergeet mijn schoentje niet als je uit de hemel neerdaalt’. Of zij de r van ‘descendras’ even naadloos kunnen laten rollen als Rossi, is een andere kwestie :
Petit Papa Noël
Quand tu descendras du ciel
Avec tes jouets par milliers
N’oublie pas mon petit soulier
Quand tu descendras du ciel
Avec tes jouets par milliers
N’oublie pas mon petit soulier
Ondanks die geniale karamellenverzen krijg ik het niet warm van Rossi. Communicantengezicht, schaapachtige lach, bewegingloze podiumverschijning, honingzoet stemgeluid, boterzacht imago. Maar wat een succes ! Wanneer hij sterft in 1983, heeft hij wereldwijd meer dan 300 miljoen platen verkocht. Daar kunnen Gainsbourg, Brel en Piaf een puntje aan zuigen. Rossi hijst zich daarmee in de categorie van Nana Mouskouri, Queen, Led Zeppelin en zijn troonopvolger Julio Iglesias. Iedereen is altijd heel vriendelijk geweest voor de sympathieke Rossi, maarik citeer als tegenwicht graag de woorden van de Franse komiek Pierre Desprosges die het aandurft om te geeuwen bij zoveel goud en succes : ‘Ik schrik er niet voor terug toe te geven dat ik op de sterfdag van Brassens, ik was de veertig gepasseerd, gehuild heb als een kind. Ik ben niet beschaamd om dat toe te geven. Maar eigenaardig genoeg heb ik op de sterfdag van Tino Rossi tot twee keer toe mosselen bijbesteld.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten