Het werkjaar begint met een "gargantuesk ei"

Het gargantuesk ei van Lut Follens

Uw dienaar is al enige tijd weer in gang geschoten, maar wou zijn Facebook-, Twitter- en blogverlof toch minstens een maand volhouden. Voilà, c'est fait. Dertig dagen met weinig of geen virtuele werkelijkheid: ik kan het u aanraden.

Bij mijn terugkeer in dit wonderland ontdekte ik naast alle wereld- en Belgenleed ook enkele berichten over Als kok in Frankrijk. Dit boek uit 2008 is sinds deze zomer voorhanden in een nieuwe mid-price-editie, en dat wisten enkele culinaire bloggers te waarderen. Dat doet de eenzame werker altijd deugd.

Opmerkelijk is de poging van Lut Follens om het befaamde "gargantueske ei"* klaar te maken: "Ik heb het 'gargantueske ei' eens geprobeerd. Er moet zeker iets verkeerd gelopen zijn. Hilariteit zeker verzekerd. Succes wat minder, want het is niet te vreten!" (zie foto) Heel moedig, beste Lut, om Rabelais in je keuken los te laten.

Het doet denken aan hoe een Amsterdamse chef-kok vorig jaar in opdracht van Vrij Nederland zich probeerde van dezelfde taak te kwijten. Het resultaat kun u hier bekijken, als ook in het boek Bleu Blanc Rouge.

Enfin, het is september. Tijd voor enig ernstig arbeidsethos.

Maar eerst nog enkele zomerse commentaren bij Als kok in Frankrijk, deze keer geen woorden van critici uit kranten zoals vijf jaar geleden, maar de mening van enkele lezers van het boek, die best wel enthousiast zijn, maar natuurlijk af en toe ook een bedenking hebben - daarvoor moet u doorklikken, die heb ik nu niet meteen geknipt en geplakt. Opmerkelijk, tot twee keer toe de uitdrukking "leest als een trein", een zegswijze, die zoals een van de lezers terecht opmerkt, in wezen schier onbegrijpelijk is, ook al weten we allemaal wat ermee wordt bedoeld.

Editie 2013

 Op culinette.nl.

"Wie van geschiedenis houdt en van eten en van lezen mag dit boek absoluut niet missen. Op iedere bladzijde kom je iets nieuws, iets bijzonders, iets geks of iets wetenswaardigs tegen. Het leest als een trein (gekke uitdrukking eigenlijk) en sinds ik dit boek gelezen heb wil ik dus ALLES lezen van Bart van Loo. En horen en zien en hebben."

Charlotte Kleyn op de Kokende Student

"Tussen het koken door las ik, en wel een heel fijn culinair boek. (...) De enthousiaste Vlaming die elke maand in De Wereld Draait Door kwam om te vertellen over chansons blijkt ook een passie voor de Franse keuken te hebben en heeft daar ‘Als een kok in Frankrijk’ over geschreven. (...) Het boek leest als een trein en heeft een boel heerlijke uitspraken die je leuk in gezelschap kan opdragen."

Karin Luiten op koken.blogo.nl

Editie 2008

"Een wervelend boek vol dingen die je nooit wist. Zoals dat Karel de Grote van roquefort hield, wat de herkomst is van carnaval en dat het recept voor bladerdeeg tot ons is gekomen dankzij de kruistochten. Ook zoiets: tot circa 1600 was het zeer bon ton om met je handen te eten, mits je het gedistingeerd deed met drie vingers. En nooit geweten dat suiker aanvankelijk verkocht werd in apotheken. (...) Nou, nog eentje dan, de herkomst van het Franse woord voor oesters, huitres? Huit-R: Acht maanden met een R erin waarin je oesters kunt savoureren. (...) Maar dan zijn we pas op een derde van het boek. Wie vreest voor voor een muf geschiedenisboek, hoeft dus beslist niet bang te zijn."

Meer meningen vindt u hier.

Om af te sluiten nog een filmpje uit de oude doos, in dit geval 2008 toen het boek uitkwam - het videofragment bevat het recept van het gargantueske ei (Grimod de la Reynière, 1812, zie Als kok in Frankrijk, editie 2013, p.113-114.

En om af te sluiten een humoristisch ei-chanson uit de oude doos

"Un oeuf de poule, un oeuf de poule
Pondu frais du jour ça s'casse comme une ampoule
Un oeuf de poule, un oeuf de poule
C'est extrêmement in... stable !"

(Les Quatre Barbus, geen idee in welk jaar we hier juist zitten)