Francofilie op de kansel: "Lezen als levenskunst"

Een tijdje terug sprak ik in een kleine protestantse kerk in Delft, op enkele meters van de plek waar Willem van Oranje in 1584 werd vermoord. De uiterst sympathieke organisatoren droegen me op om van op de kansel te spreken. Rosa Lindenburg schreef een mooi verslag van deze lichtelijk onvergetelijke avond in Delft. Ik geef het hier bijna integraal weer.

• Voor deze vijfde Franse avond had de kerkenraad de Vlaamse auteur Bart Van Loo (1973) uit Antwerpen uitgenodigd. Om en bij de zeventig personen kwamen luisteren naar zijn lezing "Parijs retour. Lezend door Frankrijk".

• Een francofiele Vlaming op de preekstoel van de Waalse Kerk, de kerk van het hooghouden van Franse taal en cultuur. De twee hadden elkaar wel gevonden al was het een merkwaardig schouwspel deze blonde, levendige, heftig gesticulerende en sportief geklede wervelwind binnen het kader te zien van een statige protestantse preekstoel. Zelf vond hij dit omhulsel de meest vreemde plek waar hij ooit gesproken had. En spreken deed hij over zijn boek Parijs Retour, een literaire reisgids voor Frankrijk. (...)
• "Parijs retour" duidt op Parijs als het centrum van de literaire wereld van die tijd waar provincialen naar toe reizen om carrière te maken om dan weer terug te keren naar het platteland en ook als centrum voor Bart Van Loo zelf bij zijn literaire pelgrimstochten waarbij hij de schrijvers volgt in hun werken en hun geleefde levens. Hij verleidt ons met zijn enthousiasme tot een reis door de tijd en geografie van Frankrijk. Niet voor niets verbindt Van Loo vanaf het begin zijn eigen leven wanneer hij in Parijs is, met die van de verschillende schrijvers die hier als jongeman het gingen maken. Ondertussen leer je heel wat van het verborgen Parijs en platteland. Van Loo heeft zelfs kaarten en adressen, dus het boek is ook heel bruikbaar als praktische reisgids.
• Het meest boeiende van deze schrijver is zijn ‘savoir vivre’ dat zich uit in zijn sprankelend taalgebruik, zijn ommetjes letterlijk en figuurlijk en zijn verleidkunst lezen te verheffen tot een levenskunst. Hij prijst de passie als wezenlijk voor de mens, zoals hij Balzac aanhaalt.
• Wat heerlijk moet het geweest zijn om leerling te zijn bij de lessen van Van Loo, waar zijn nog zulke leraren Frans? Waar krijgen ze in Nederland nog de kans zich zo met hartstocht in te zetten voor de Franse literatuur? Hij maakt iedereen tot francofiel en lezer. Namens de kerkenraad bedankte M. La Rivière hem voor de inspirerende lezing die hem ambassadeur en bruggenhoofd maakt voor de Franse cultuur en literatuur in het Noorden, sinds de zestiger jaren in Nederland zo afgekalfd.
• Het is bepaald ook de moeite waard de website bartvanloo.info te bezoeken en dan te ontdekken, wat tijdens de lezing ook al te merken was: Van Loo houdt van lekker eten, buitenissige recepten, en erotiek. Eten staat centraal in zijn vorig jaar uitgekomen boek Als kok in Frankrijk. Literaire recepten, culinaire verhalen. Erotiek en literatuur zijn de onderwerpen -vast weer in verrassende verbanden- in zijn volgend jaar te verwachten boek .

Rosa Lindenburg

(Bij deze nogmaals mijn dank aan de gastvrijheid van de Waalse kerkgemeenschap uit Delft, in het bijzonder J.W.M. La Rivière, bvl).