Brel van de maand (3): "Zangra"

Brel zou dit jaar tachtig geworden zijn. De bekende Belg schreef makkelijk een twintigtal alom gekende klassiekers bij elkaar, maar in het totaal vloeiden er om en bij de tweehonderd liederen uit zijn pen. Je kunt dan ook moeiteloos twintig onbekende parels uit zijn oeuvre distilleren. Dat zal ik maandelijks doen. Hieronder alvast tekst en uitleg bij Zangra uit 1962 (voor €0,99 te grabbel op iTunes).

• Zangra is als militair gelegerd in het fort van Belonzio dat de vlakte overheerst. Het is daar dat de vijand zal verschijnen, en van hem een held zal maken. Hij wordt luitenant, kapitein en kolonel, en wacht jarenlang op de vijand die hem tot heroïsche daden zal verleiden. “En attendant ce jour, je m’ennuie quelquefois”, klaagt hij. Inderdaad, wie wacht, verveelt zich. Terwijl Zangra ouder wordt, loopt hij zowel de liefde als het heldendom mis. Wanneer hij als generaal op pensioen gaat en Belonzio verlaat, verschijnt de vijand. “Je ne serai pas héros”, zingt hij triest.

• “Ik ken ontelbare mensen die een boek gaan schrijven”, zegt Brel in een interview uit 1971, maar die voorlopig vasthouden aan hun “handel in augurken of bretellen” en beloven om “over twee jaar alles te verkopen en er werk van te maken.” Brels commentaar is niet mis te verstaan: “Als je echt iets wil doen, moet je onverwijld de mouwen opstropen en krachtdadig je droom proberen te realiseren, op het gevaar af te mislukken.” Die mening vertolkt hij op ingehouden wijze in Zangra, een stijlvolle allegorie van zijn levensfilosofie.

• Oorspronkelijke versie van Brel:

• Interpretatie van Florent Pagny op 16 juli 2008 (Olympia). Vergelijk en oordeelt u zelf maar...