Eindelijk is het zover. Parijs retour wordt boven de doopvont gehouden in het Franse Consulaat in Antwerpen. Consul-generaal Jocelyne Caballero verwelkomt de meer dan 100 aanwezigen in het mooie decor van haar ambtswoning. Uitgever Harold Polis vertelt met zichtbaar plezier hoeveel liefde voor de letteren in mijn boek zit verweven, en verklaart en plein public dat hij met mij nog vele boeken hoopt te kunnen maken. Ik hoop het ook, cher Harold. Kurt Van Eeghem haalt de superlatieven boven om op lichtjes dwepende en tegelijk humoristische wijze Parijs retour te bewieroken, en ziet zelfs een nieuw literair genre ontstaan: “het binnenrijden in het decor van een roman”. Wie wil dat trouwens niet zelf beleven, stelt de onverdroten culturele pleitbezorger terecht. Vertaler Kris Lauwerys maakt in zijn prachtig discours niet alleen een mooie analyse van het boek, maar schetst ook een knap beeld van hoe ik de laatste jaren als literaire dwangarbeider gewerkt en geleefd heb voor dit boek. Uiteindelijk draait zijn betoog uit op een ronkende ode aan onze vriendschap. Slik.
En toen was er naar verluidt een succulente, overvloedige receptie. Ik heb er weinig van gemerkt omdat ik bedolven werd onder felicitaties, handdrukken en schouderklopjes. Een avond om nooit te vergeten. Met gouden letters in mijn geheugen verankerd.
(Foto: Kris Lauwerys, Bart Van Loo en Harold Polis… aandacht luisterend naar Kurt Van Eeghem.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten