Toevallig verschijnt vandaag in De Standaard der Letteren een interview in de reeks "Beroepsgeheim" (afgenomen door Gaea Schoeters). In tempore non suspecto had ik het tijdens dat gesprek ook over het belang van Harold Polis. Die woorden staan vandaag symbolisch op de laatste bladzijde van de literaire bijlage. Harold is de man die er mee voor heeft gezorgd dat ik geworden ben wie ik ben. Het blijft slikken.
Klik hier om het artikel te lezen.
PS: Los van alle heisa ben ik verguld met dit artikel. De
geboorteakte van mijn voorvader zowat paginagroot in de DSL aantreffen:
voor de stamboomkundige in mij was dat een emotioneel moment - het gerijpte besef dat hij mee aan de basis lag van Napoleon. De schaduw van de revolutie evenzeer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten