165.000 woorden later: de drukproef! Heb ik die ruim 1 miljoen tekens ooit eigenhandig op mijn scherm laten oplichten? Ik denk aan de eerste woorden die ik twee jaar geleden schreef in Montréal, het fantaseren over gezichtspunten, de vruchtbare omweg via de Revolutie, de eindeloze bladzijden research, de strenge woorden van mijn uitgever Harold Polis bij een eerdere versie, nog een keer herschrijven, de opluchting later, het kloosterlijke gewroet, kortom, de zoete wanhoop en de tedere frustratie van het schrijven... Ik spreek al maanden over de laatste loodjes, maar dit zouden ze nu ook wel eens echt kunnen zijn. Kan ik dan weldra eindelijk weer een normaal leven gaan leiden? Ach, sinds het frêle wonder van 11 september zal het wel nooit meer zijn zoals voorheen...
Op deze blog kunt u de avonturen van dit boek blijven volgen.
Het ligt half november in de winkel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten