Brel zou dit jaar tachtig geworden zijn. De bekende Belg schreef makkelijk een twintigtal alom gekende klassiekers bij elkaar, maar in het totaal vloeiden er om en bij de tweehonderd liederen uit zijn pen. Je kunt dan ook moeiteloos twintig onbekende parels uit zijn oeuvre distilleren. Dat zal ik maandelijks doen. We sluiten het jaar af met Orly uit 1977 (voor €0,99 te grabbel op iTunes).
“Ils sont plus de deux mille, et je ne vois qu’eux deux.” Brel neemt de luisteraar bij de hand en voert hem naar het vliegveld van Orly waar een man en een vrouw temidden van een grote menigte reizigers op hartstochtelijke wijze afscheid nemen. Of dat toch proberen. De twee lichamen laten elkaar los en terwijl ze dat doen verscheuren ze elkaar, om meteen daarna terug te versmelten. Deze trage afscheidsdans gaat op en neer als de getijden van de zee, tot de man plots vlucht zonder om te keren. “Et puis il disparaît, bouffé par l’escalier.” De vrouw blijft achter, als van de bliksem getroffen. Ze heeft al meerdere mannen verloren, maar op dat moment verliest ze de liefde. “Et nom de Dieu c’est triste Orly le dimanche, avec ou sans Bécaud”, zingt Brel in het refrein, een met een krachtige vioolpartij gemaquilleerde knipoog naar een hoopvol lied van “monsieur 100.000 volts” dat ook in Orly speelt.
Orly lijkt de soundtrack van een film die zich afspeelt op je netvlies. “Je suis là et je la suis”, speelt Brel met de Franse taal, en samen met hem volg je de dame op de voet... en op het hart. Tragiek ten top gedreven, die door de sobere muzikale omkadering perfect in evenwicht blijft en je hart en ingewanden overhoop haalt. Zijn stem, aangetast door de kanker, is lager geworden, en heeft zo mogelijk nog aan dramatische kracht gewonnen. De schitterende tekst komt door de geniale dictie van de zieke zanger helemaal tot zijn recht. Orly is een van de aangrijpendste liederen die Brel ooit schreef.
De clip bestaat niet, maar als u het niet kent, het lied is te mooi om het niet te kennen. Dus deze niet altijd even geslaagde you-tube-projectie.
En deze opmerkelijke cover van het mij niet bekende Electrod. Prachtig! Een ontdekking.
Brel zou dit jaar tachtig geworden zijn. De bekende Belg schreef makkelijk een twintigtal alom gekende klassiekers bij elkaar, maar in het totaal vloeiden er om en bij de tweehonderd liederen uit zijn pen. Je kunt dan ook moeiteloos twintig onbekende parels uit zijn oeuvre distilleren. Dat zal ik maandelijks doen. We sluiten het jaar af met Orly uit 1977 (voor €0,99 te grabbel op iTunes).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten