Boris Vian: vijftig jaar dood en nog altijd springlevend

Drie argumenten uit een zee van talloze andere gevist.

• 1. Een citaat uit het absoluut lezenswaardige J'irai cracher sur vos tombes (Ik zal spuwen op jullie graf, 1946):

“Ze was gebruind tot aan haar tepels, zonder die behasporen die zoveel naakte meisjes ontsieren, (...) en ze gaf me het beste staaltje van techniek dat ik sinds maanden gekregen had. Onder mijn handen voelde ik haar gladde en slanke lendenen, en wat lager, haar kontje, zo stevig als een watermeloen. Het duurde amper tien minuten.”

• 2. Filmpje van ARTE, met de sympathieke kenner Marc Lapprand (deze zomer ontmoet in Normandië, wat is de wereld klein), samen met François Roulman auteur van Boris Vian : si j'étais prophète).

• 3. Live op de Gentse feesten in 2007, een lied van Boris Vian: On n'est pas là pour se faire engueuler. Hannelore Muyllaert en Pieter Smout.

• De smaak te pakken? Rep u dan onverwijld naar hier of daar.