Brel zou dit jaar tachtig geworden zijn. De bekende Belg schreef makkelijk een twintigtal alom gekende klassiekers bij elkaar, maar in het totaal vloeiden er om en bij de tweehonderd liederen uit zijn pen. Je kunt dan ook moeiteloos onbekende parels uit zijn oeuvre distilleren. Zoals eerder beloofd zal ik dat voortaan maandelijks doen. Deze keer: Les Toros uit 1963 (voor €0,99 te grabbel op iTunes).
- Wanneer “les toros” tijdens stierengevechten voor ons lopen, lijden en sterven, dan doen zij dat niet voor niets. Het is immers dan dat kruideniers zich Don Juan, García Lorca of Nero voelen, het is dan dat grijze muizen de exotische romantiek ontwaren die hun vlakke levens ontbeert. Brels ritme en dictie zijn meeslepend, en de spaarzame gitaar en trompet nemen je meedogenloos mee naar Andalusië. Wanneer de stier sterft, kijkt hij nog even naar het joelende publiek en ontdekt daar in een laatste oogopslag de hoorndragers. Brels spot is zacht, maar duidelijk.
- In Zangra werkt hij de onderliggende idee van het dampende Les toros op schitterende wijze uit. Zangra is dan ook het lied van volgende maand.
- Hieronder vindt u nog een live-versie van Les toros uit 1964 (met de Nederlandse vertaling in de ondertitels).
2 opmerkingen:
Vreemde vertaling waarin Nero plots Napoleon wordt en Wellington Madame de Maintenon.
Voorts een prachtige blog die ik nu pas ontdekt heb. Proficiat, ik blijf je volgen.
Napoleon? Madame de Maintenon? Waar?
Verder vriendelijke en dankbare groet!
Een reactie posten