Gisteren was het 80 jaar geleden dat Van Ostaijen ons verliet. Vandaag tien jaar dat Claus in zichzelf ontsliep. Is er ook morgen een grote Vlaamse schrijver die ooit het tijdelijke met het eeuwige verwisselde. Of zal dat onthuld worden?
Verder las ik vandaag volgende versregel van Claus, en die omhelsde ik innig - hij reed gewoon mijn nieuwe boek binnen.
« Magistraten, soldaten, bevlagde stad, bebloemde galg
Karel de Stoute komt naar Gent,
het volk snikt om de taferelen van de Passie,
om de majesteit van de hertog,
om zijn heersende blik. »
(Hugo Claus, begin van « De Ziekte van Van der Goes »
uit Heer everzwijn, 1970
Geen opmerkingen:
Een reactie posten