zondag 7 januari 2018

RIP France Gall

Weer een stuk van ons verleden weggeslagen. Stilaan worden we ouder. Maar, "évidemment, on dansera encore sur les accords qu'on aimait tant".

Zondagochtend gaf ik een eerste reactie op Radio 1. Opgenomen tien minuten nadat ik het nieuws hoorde. 's Avonds volgde nog een gesprek in Time Out bij Michael Robberechts, weer op Radio 1. Dit laatste gesprek kun je hieronder herbeluisteren.

Verder nog een lijst met niet te missen nummers uit haar oeuvre.




"Sacré Charlemagne, il jouait du piano debout, évidemment."

Net als eerder bij Johnny Hallyday, maakte ik ook nu een Spotify-lijstje met essentiële France Gall-nummers. Alle afspeellijsten vindt u rechts in de marge.

"Débranche, ne sois pas si bête, c'est bon que tu sois là."









Ik dook nog even in mijn archieven. 


Nog een onbekend nummer ter afsluiting, komt van haar eerste plaat met Berger uit 1976, haar artistieke (weder)geboorte, een breuk met het verleden. "Ce soir je ne dors pas". Heel mooi in zijn breekbaarheid.





PS: Er is de afgelopen dagen veel over France Gall geschreven. Dit vond ik één van de mooiere stukken, van de hand van Mario Girard: Pourquoi je déteste France Gall (waarom ik France Gall haat). Erg lezenswaardig!

Geen opmerkingen: