Inspirerende staat van context

Koen Broucke, Het maanleger,
naar een achttiende-eeuwse schets.
(prachtig werkje)

Gisteren eindelijk de intrigerende tentoonstelling Manen en Laarzen van Koen Broucke gezien. Zijn picturale kijk op vergeten Turnhoutse veldslagen verschijnt alsof het deel uitmaakt van de vaste collectie van het Taxandriamuseum. Soms ontstaan dialogen. Zo hangt een van zijn werken vlakbij een Napoleon-inktpot. Dat kan onmogelijk toeval zijn, want hij maakte ook de werken voor de voorstelling waarmee Geert Hellings en ik vanaf maart opnieuw het land doorkruisen.

Broucke, schilder en doctorandus in de veldslagkunde, zoemt in op de herdenkingen van de veldslag van Tielenheide (1597) en vooral de Slag van Turnhout (1789). Koen is een wandelende kunstenaar, een lezende ook. Hij verkent oude slagvelden, duikt in archieven. Hij kijkt, hij voelt, hij ruikt, hij leest... Zo verzinkt hij in een inspirerende staat van context. Tijdens zijn zoektocht viel het hem op dat er in de beeldvorming een merkwaardige tegenstelling bestaat  tussen hemelse interventies zoals een maanleger, ballon- en hemelvaarten, spirituele tussenkomsten en de bittere realiteit van het slagveld. En hij stelde vast dat als het op vechten aankomt, schoenen belangrijker zijn dan eten. De maan symboliseert voor Broucke het bovennatuurlijke, schoenen het aardse.

Hij zet hier zijn artistiek-historische zoektocht verder die hem al naar talloze plekken van al dan niet memorabele veldslagen voerde. Het is niet meer dan logisch, denk ik als ik het museum verlaat, dat we hem destijds vroegen om werken te maken bij de Napoleon-voorstelling.

Hoor Koen hier zelf aan het werk over zijn bijzondere voorstelling. Of bekijk hier de trailer. Ga vooral zelf kijken. Echt een aanrader. Nog te bezichtigen tot 31 januari.