maandag 10 juli 2017

Frankrijk in 50 fragmenten

Het is uiteraard fijn dat Caspar Visser ’t Hooft redelijk vooraan in zijn boek de lof zingt van Als kok in Frankrijk, maar dat betekent uiteraard niet dat ik daarom zijn hele boek graag ga lezen. Al heb ik dat wel gedaan. Zijn Frankrijk in 50 fragmenten is niet het zoveelste buitenhuis-boekje van een of andere uitgezworven Nederlander. Visser 't Hooft leeft al jarenlang in Frankrijk (nu eens in het noorden, dan weer in het zuiden) en in zijn stukken zoekt hij vaak totaal onbekende plekken op. Hij is aanwezig in zijn verhalen, maar zijn “ik” is zeker niet aanmatigend of opdringerig. De toon is ingehouden enthousiast - nu eens kritisch, dan mijmerend of bewonderend. Parijs laat hij zo goed als links liggen, en dat is best interessant omdat het land vaak met zijn hoofdstad wordt verward. Omdat Caspar Visser ’t Hooft zo nadrukkelijk het hoofd van het land vergeet, slaagt hij er goed in de lezer op de rurale ruggengraat van Frankrijk te wijzen. Verfrissend is dat. Een pretentieloos bekoorlijk boek dat zich best in schuifjes laat lezen, een aanrader voor de echte francofiel.

Geen opmerkingen: