Het Frans van buiten het moederland verleidt en verovert Parijs, dat weliswaar onveranderlijk de bakermat blijft van de Franse letteren.
De Franse literatuur schudt het stof van zijn mantel. Klopt het dat de letteren van onze zuiderburen onmiskenbaar navelstaarderig dreigden te worden, dan is dat stilaan helemaal veranderd. In vergelijking met Amerika, waar (om slechts één voorbeeld te citeren) het werk van Nobelprijswinnaar Le Clézio eigenlijk niet gekend noch beschikbaar was, kun je in Frankrijk in overvloed vertalingen vinden van de belangrijkste en ook minder vooraanstaande Amerikaanse auteurs. Die Amerikaanse literatuur wordt besproken, vaak bewierookt en het vooraanstaande literaire blad Lire (goed voor een slordige 150.000 abonnees) stelt regelmatig schrijvers voor in interviews of themanummers. Literair-kritisch Frankrijk opent de laatste jaren enthousiast zijn armen voor alles wat er buiten l’Hexagone geschreven wordt. Dat geldt in bijzondere mate voor de literatuur uit de francofone wereld. Eén blik op de literaire prijzenmaand november spreekt boekdelen.
Atiq Rahimi is een Afghaan die met zijn eerste in het Frans geschreven roman Syngué sabour. Pierre de patience de prestigieuze prix Goncourt wegkaapte. De Prix Renaudot werd toegekend aan de Guinese schrijver Tierno Monénembo voor Le Roi de Kahel. Het tijdschrift Lire riep onlangs Ce que le jour doit à la nuit van de Algerijnse schrijver Yasmina Khadra uit tot beste roman van het jaar. Nobelprijswinnaar Le Clézio blijft vandaag uitdrukkelijk zweren bij zijn dubbele Frans-Mauritiaanse nationaliteit en bracht een aanzienlijk deel van zijn leven door buiten de landsgrenzen.
François Busnel, hoofdredacteur van Lire, roept in zijn editoriaal deze maand opmerkelijk openhartig zijn tevredenheid uit: “We kunnen trots zijn op deze diversiteit.” Het Frans van buiten het moederland verleidt en verovert Parijs, dat weliswaar onveranderlijk de bakermat blijft van de Franse letteren.
(Foto: de voormalige Algerijnse officier Mohammed Moulessehoul die uit veiligheid koos voor het vrouwelijke pseudoniem Yasmina Khadra; hij kwam hiervoor pas openlijk uit in 2001 terwijl hij debuteerde in 1984. Hij leeft nu in Frankrijk.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten