zaterdag 15 oktober 2011

Dubbel-cd vanaf vandaag in de winkel (5 sterren in De Standaard)

Vanaf vandaag is het zover. De bij mijn boek Chanson horende dubbel-cd ligt in de winkel. Het was grasduinen in een schatkist, wikken en wegen, en dan de soundtrack samenstellen bij het boek. Ik ben blij met het resultaat. Zesenveertig nummers die in het cd-boekje enige tekst en uitleg krijgen. Die informatie geef ik hier niet prijs, maar wel enige commentaar bij de keuze van de nummers. En enkele voorproefjes natuurlijk.

(Alle informatie over waar en hoe u de compilatie kunt vinden, staat hier.)

  • Een selectie die uiteraard wereldberoemde nummers bevat (Milord van Piaf, Route Nationale 7 van Trenet, Vesoul van Brel...); 
  • en nu en dan originele versies van grote klassiekers serveert (een live-versie van Il est 5 heures, Paris s'éveille, de oer-versie van Gainsbourgs Je t'aime moi... non plus met Brigitte Bardot of Le jazz et la java van Nougaro in een heerlijke concertopname);
  • maar ook aandacht voor oude, vergeten parels als het o zo herkenbare La complainte de la butte van Cora Vaucaire of het humoristische en tegelijk visionaire Tout va très bien madame la marquise van Ray Ventura;
  • een duik uiteraard in het minder bekende repertoire van bekende zangers: van het aangrijpende Au bois de mon coeur van Brassens via het poëtische Pauvre Verlaine van Adamo tot het ijzingwekkende La ville s'endormait van Brel, alsook een pleidooi voor het bij ons vergeten, maar indrukwekkende oeuvre van Barbara met het intimistische Göttingen;
  • enkele heerlijke uptempo-nummers vol nostalgie als Ce n'est rien van Julien Clerc of tot melancholie gerijpte mijmeringen als het voor de eeuwigheid vastgelegde Ta cigarette après l'amour van Charles Dumont (die ooit nog de muziek schreef van Non, je ne regrette rien);
  • en tot slot een blik op hedendaagse chansonniers met het meeslepende Foule sentimentale van Alain Souchon, de existentiële kreet van Daniel Balavoine (La vie ne m'apprend rien), de kruising van country, rock en chanson in L'homme que je ne suis pas van Sammy Decoster of M's vinnige cover van Au suivant;
  • en veel meer, zesenveertig nummers in het totaal;
  • kortom, een poging om aan te tonen dat er nog leven is buiten Aline van Christophe. Een poging die naar meer smaakt, voor mijn part maak ik nog een tweede dubbelaar, materiaal op overschot.


* De dubbel-cd krijgt vandaag meteen vijf sterren in De Standaard  (*****). 
  • "Op de bijbehorende cd, die u apart moet kopen, zijn alvast vijftig liedjes verzameld. Sommige daarvan zijn overbekend, maar Van Loo gaat in tegen de trend om steeds maar hetzelfde hitrepertoire te herkauwen en serveert moedig enkele kleinoden ter ontdekking." (Peter Vanthygem) 
  • Het boek zelf werd ook erg lovend besproken (vier sterren). Een goed en pertinent stuk dat het boek mooi beschrijft. Lees het hier.


* De volledige playlist vind u hier


* Vier voorbeeldjes. Charles Dumont, Barbara, Julien Clerc en Alain Souchon. 



Geen opmerkingen: