Wie begrijpt die mensen nog? Een klein pleidooi voor meer België.

Misschien moet die zogenaamde staatshervorming eens grondig herdacht worden? Nu is het zo dat een Waalse kiezer nooit zijn ongenoegen kan laten blijken over een Vlaams politicus, noch omgekeerd: geen enkele Vlaming kan tegen een Waals politicus stemmen. Eens die verkozenen in het parlement zitten, kunnen ze daarentegen wel over de taalgrenzen heen stemmen. Iemand van Groen kan tegen de PS stemmen. Iemand van MR tegen de NVA. Waarom mogen kiezers zoals u en ik dat dan niet? 

Misschien moet dus in plaats van Brussel-Halle-Vilvoorde te splitsen een tegenovergestelde beweging op gang gebracht worden, en moet gans België tot één kiesarrondissement gefuseerd worden? Zo zal elke Belg op eender welke politicus kunnen stemmen, Waal of Vlaming, en zal eender welke politicus verplicht worden om een nationaal discours te voeren, kortom zich bezig te houden met wat ze zo graag doen: met de mensen, met alle mensen welteverstaan. 

Let wel: alle voordelen voor minderheden moeten dan ook herbekeken worden. We zijn dan immers geen Vlamingen of Walen meer, maar Belgen. Voilà. 

En misschien begrijpen we elkaar dan na verloop van tijd weer. Kijken we naar elkaars tv-programma's (die dan steevast in het Frans of het Nederlands ondertiteld zullen zijn zodat we weldra elkaars taal begrijpen), luisteren we naar elkaars radiostations en lachen we weer met dezelfde dingen. Vooral dat laatste: humor is meer dan wat ook grensoverschrijdend. 

Het grote voorbeeld komt uit Wallonië : François Pirette. Als hij de politiek van ons land op de korrel neemt, is hij weergaloos.  Neem de proef op de som, en kijk hieronder: een visionaire sketch uit 2005 en een zowel scherp als ontroerend lied uit 2009. Twee keer kruipt hij in de huid van een Vlaams minister (en of die al dan niet Yves Leterme zou zijn, maakt weinig of niets uit, meerdere namen zijn mogelijk). Merci monsieur Pirette!