donderdag 17 december 2015

Eddy et les Vedettes! Een laatste eresaluut...

Jeroen Tilkin, Seba Thomé, Frank Mercelis, Bart Oostindie en Frank Vanweddingen.


Zonder Eddy et les Vedettes zou Une belle histoire nooit zo'n mooi verhaal zijn geworden. Maar wie zijn die kranige kerels eigenlijk? Een laatste eresaluut nu het einde nakend is.

Zanger en frontman Frank Mercelis bracht vorig jaar een verrassende Nederlandstalige debuutplaat uit en komt net als uw dienaar uit de Stille Kempen. Zijn imitatie van Juul Kabas is legendarisch, maar zit helaas niet in de show. Pianist Jeroen Tilkin is al jarenlang sterkhouder bij de Eilandverkaveling en tourde vorig jaar met zijn eigen Ratpack-show. Zijn uithaal op het einde van Joe Dassins Eté indien is legendarisch, maar zit spijtig genoeg niet in de show. Bassist Seba Thomé is volop bezig een plaat in te blikken met Martine De Kok en heeft zopas eigenhandig een heel huis verbouwd. Zijn instant woordspelingen zijn legendarisch, maar zitten jammerlijk genoeg niet in de show. Drummer Frank Van Weddingen is weldra op weg met een Motown-tour en wordt daarna door Nathalie Meskens verwacht als hoeksteen van haar liveband. Zijn geweldige focus is legendarisch en zit steevast in elke show. Gitarist Bart Oostindie komt uit het verre Nederlandse Limburg en heeft op zijn nieuwste plaat alle instrumenten zelf ingespeeld. Zijn liefde voor zijn hondje is legendarisch, maar het beest zit (vooralsnog) niet in de show.

Heren, ik ga jullie missen, en buig nog eens diep voor jullie. Er is een tijd van komen en gaan. Maar de komende tien dagen gaan we nog eens vijf keer door het vuur voor elkaar. Geen Bengaals, maar Frans vuur!  Aftellen nu. De drie laatste optredens in Nederland. Hoofddorp, Delft en Leiden. Daarna twee keer de Roma in Antwerpen. Les copains d'abord!

Met Geert Hellings. Klaar voor Napoleon...
PS: Helemaal gaan is het niet... Geert Hellings speelde gitaar tijdens de eerste van de drie seizoenen, maar koos om daarna volop de kaart van zijn eigen werk te trekken (Stanton en een spannende soundtrack-opdracht). Zijn imitatie van de eindsolo in Sultans of Swing is legendarisch, en heeft ooit één keer de voorstelling gehaald. Samen met hem ga ik volgend jaar verder sleutelen aan een nagelnieuwe voorstelling. Napoleon! En zo vloeit het een toch weer voort uit het andere. Panta rhei zeiden ze 2,5 millennium geleden.

Geen opmerkingen: