En plots sta ik te blinken in een Franse dichtbundel. Niet met een gedicht, maar als personage (zeg je dat ook bij poëzie?).. Trouwens, een kanjer van een bundel. In alle betekenissen van het woord.
De geschiedenis van de mensheid in poëzie gegoten. Van de homo erectus tot Sarkozy. Onder elk gedicht vermeldt Jacques Jouet uit welke romans en essays hij zijn inspiratie heeft gehaald. Hij laat zowel bekende historische figuren als gewone stervelingen opduiken in zijn poëzie. Met dit ambitieuze opzet drukt Jacques Jouet de sporen van Victor Hugo en diens La Légende du siècle. Indrukwekkend.
De geschiedenis van de mensheid in poëzie gegoten. Van de homo erectus tot Sarkozy. Onder elk gedicht vermeldt Jacques Jouet uit welke romans en essays hij zijn inspiratie heeft gehaald. Hij laat zowel bekende historische figuren als gewone stervelingen opduiken in zijn poëzie. Met dit ambitieuze opzet drukt Jacques Jouet de sporen van Victor Hugo en diens La Légende du siècle. Indrukwekkend.
Lees hier de eerste pagina's van L'histoire poèmes (P.O.L., 442 pagina's, da's inderdaad een bundel met Hugoliaanse allures).
Heel leuk is het taalkundig intermezzo dat Jouet inlast halverwege. Korte gedichtjes waarin de (geschiedenis van de) taal centraal staat. Sinds Elsschot, Antwerpen en Coraline hebben Jacques en ik elkaar goed leren kennen (zie dit oudere bericht), en ook dat kun je in deze bundeling tot mijn verrassing ook nalezen:
Bart Van Loo m'apprend
que "drague" et "draguer"
vient du vieux flamand dregge, le filet.
Inderdaad "versieren" in het Frans komt van het Middelnederlands "dregge", een visserterm voor "net".
Bij verder grasduinen duik ik ook nog eens op in gedicht nummer 169 (!). Jacques is wel heel erkentelijk. Een herinnering aan ons gezamenlijk bezoek aan een bijzonder oorlogsmonument vlakbij Cherbourg. Bijzonder omdat het een van de weinige monumenten is die de oorlog niet verheerlijkt, maar veroordeelt. Opmerkelijk genoeg is dat erg zeldzaam. Let op de pointe van het gedicht.
169 - Equeurdreville et la mémoire
La mémoire, sous les ans, qui s'affaiblit
me conduit à des hésitatioins, quelques jours
après la visite au monument aux morts d'Equeurdreville-Hainneville
touchant Cherbourg
en compagnie de Coraline Soulier et de Bart Van Loo
le texte gravé et rouge récent dans les tailles
(le monument est bien soigné)
dit-il "A bas la guerre"?
"Honte à la guerre!"?
Je fais même l'hypothèse d'un "Mort à la guerre!"
qui serait heureusement polysémique.
Mais je crois bien que c'est "Maudite soit la guerre!",
C'est, en fait, "Que maudite soit la guerre"
sans qu'il y eût besoin du point d'exlamation.
Le maire SFIO qui commanda le monument à Emilie Rolez
se nommait Mars
Hyppolyte Mars.
Tot slot nog wat tekst en uitleg van de schrijver zelf vanuit zijn appartement in Parijs, op een boogscheut van de Jardin des Plantes, dus ook al vlakbij de Seine en het Institut du Monde Arabe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten