Intussen ontstond tijdens de laatste herlezing van De Bourgondiërs een nieuwe conférence. Die gaat over Brel, over zijn teksten, zijn levensfilosofie, maar net zo goed over mij, en over hoe en welke plaats Brel in mijn leven heeft veroverd. Uit het niets gulpte het verhaal naar boven, alsof mijn organisme nood had om die middeleeuwen even van zich af te schudden. Intussen deed ik mijn verhaal drie keer, en ben ik zo gelukkig met deze nieuwe conférence dat ik overweeg om ze over een jaar weer uit de kast te halen en er verder mee te gaan. Dat was niet de bedoeling. Dit moest een tussendoortje zijn, maar je kunt de dingen niet altijd netjes plannen natuurlijk.
Graag dank ik de drie geweldige verloskamers die de geboorte van deze vertelling bespoedigden. Het Schipken in Sint-Amands, de living van Peter De Backer in Weerde en het Buurtfoyer ZUID @ Elcker-Ik Centrum in Antwerpen. Wie graag nog getuige wil zijn van dit pril vertelplezier: vanavond in de bib van Kortenberg, maandag in die van Bornem, daarna tot 20 december nog hier en daar.
Daarna komt 2019 eraan. Dat wordt een Bourgondisch jaar.
2020 dreigt zich dan weer in Breliaanse kleuren te hullen.
Graag dank ik de drie geweldige verloskamers die de geboorte van deze vertelling bespoedigden. Het Schipken in Sint-Amands, de living van Peter De Backer in Weerde en het Buurtfoyer ZUID @ Elcker-Ik Centrum in Antwerpen. Wie graag nog getuige wil zijn van dit pril vertelplezier: vanavond in de bib van Kortenberg, maandag in die van Bornem, daarna tot 20 december nog hier en daar.
Daarna komt 2019 eraan. Dat wordt een Bourgondisch jaar.
2020 dreigt zich dan weer in Breliaanse kleuren te hullen.
La vie continue...
Foto's: Yurek Onzia en Peter De Backer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten