De vormelijk geslepen Franse schilder en dichter Robert Rapilly (die uit het oeuvre van Hugo en Baudelaire moeiteloos de schoonheidsfoutjes tegen de prosodie filtert, maar aansluitend buigt voor zoveel schoonheid) verblijdde de wereld met hoogst originele nieuwjaarswensen. In een dichtbundel eert hij zijn literaire voorbeelden en vrienden telkens met een gedicht van vier verzen waarin een van de werken van de bestemmeling verwerkt is, en aansluitend nog een slotvers waarin de naam van bestemmeling fonetisch verankerd ligt. In mijn geval leverde dat dit ingenieuze gedichtje op:
Anvers est un endroit d'où, pour
sortir, cabote l'équipage.
Au choix, Paris aller-retour
sur mer ou canal on voyage.
Par-devant : l'eau
Dit smaakt naar meer natuurlijk. Hij herhaalde dit huzarenstukje ook voor zowel bewonderde schrijvers als gewone vrienden: Italo Calvino, Coraline Soulier, Victor Hugo, Hervé Le Tellier, Jacques Jouet, Marcel Proust, Benoît Richter en vele anderen. Heerlijk! Klik u onverwijld een weg naar hier.
Alvast even oefenen hier. Wie zijn "Char, le bol d'air", "Ah! les cendres d'Huma" en "Poil vers l'aine"?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten