Vlaamse en Nederlandse lof voor 'De Frankrijktrilogie': "Sommige boeken zou je zelf geschreven willen hebben".

•  Knack juicht:
• “Zoals Sherazade uit de wonderlijke vertellingen van duizend-en-één-nacht, verleidt Van Loo de lezer via zijn enthousiasmerende verhalen over de Franse literaire, culinaire en erotische cultuur. Je zou van minder francofiel worden. (…) Van Loo bewijst met deze pil dat hij op korte tijd is uitgegroeid tot een van de beste Nederlandstalige literaire essayisten. (Frank Hellemans, lees hier het hele stuk)
  

• Vier sterren bij De Telegraaf: 
• “Sommige boeken zou je zelf geschreven willen hebben. Eten! Lezen! Vrijen! van de francofiele Bart Van Loo is er zo een. Alles wat het leven glans geeft, alles wat leuk en lekker is in Frankrijk passeert in ruim duizend pagina's de revue in deze lijvige Frankrijktrilogie.” (Kirsten Coenradie, lees hier het hele stuk)  

• Vijf sterren bij Cutting Edge:  
• “Bart Van Loo is ongetwijfeld Vlaanderens meest bekende francofiel. (…) Zijn 'Frankrijktrilogie' brengt die drie werken samen in één onvergetelijke band, wat al meteen goed is voor ongeveer duizend bladzijden leesplezier (…) een must read voor elke francofiel of levensgenieter." (Sarah Verhasselt, lees hier het hele stuk) 

• Groot enthousiasme in En route:
•  "Wat betreft de dikte van deze trilogie sluit ik me graag aan bij een opmerking van de schrijver in Parijs retour, die ik hier tot aforisme promoveer: "Lijvige romans zijn welkome oases van traagheid in steeds jachtigere tijden". En zeker wanneer ze zo meeslepend geschreven zijn". (Paul van Laar)

• Septentrion roept op tot een Franse vertaling:
• "Eten, lezen, vrijen compte plus de 1000 pages, mais le lecteur ne risque à aucun moment l'ennui. L'érudition de Van Loo est impressionnante, son enthousiasme pour la culture française contagieux. Il fournit même des informations que bien des Français ignorent. Une traduction française de ses livres serait la bienvenue." (Hans Vanacker)

• De Morgen vat de trilogie samen: 
• "Vooreerst Parijs retour. In deze queeste vol tremolo en pathos reist Van Loo zijn geliefkoosde Franse schrijvers als Balzac, Flaubert, de Maupassant en Zola achterna. (…) Vervolgens stak Van Loo zijn neus in de kookpotten en oreerde hij in Als kok in Frankrijk likkebaardend over schrijvers en hun omgang met de Franse culinaire traditie. Als klap op de vuurpijl kwam hij met O vermiljoenen spleet!, een wellustige wenteling in de rijke pornografische en erotische rijkdom van de Franse letteren.” (Dirk Leyman, lees hier het hele stuk) 
• Ansiel schreef hetvolgende: 
• "Frankrijk en literatuur, Bart Van Loo weet er een sprankelend geheel van te maken. Zelfs in die mate dat je zijn non-fictie boeken als romans verslindt. In De Frankrijktrilogie zitten nu deze drie heerlijke boeken barstensvol 'snoep' voor de Frankrijkgenieter." (André Oyen, lees hier het hele stuk)

• Onlangs verschenen nog enkele hartverwarmende stukken: 
    
  Vier sterren in De Standaard:
  "Was Bart Van Loo (1973) niet zo jong, dan zou je van de bekroning van zijn levenswerk mogen spreken.  Van Loo’s trouwe volgers weten al langer dat hij als francofiel het bijzondere talent heeft om lezers (en luisteraars) mee te sleuren in zijn passie. Hij zoekt verfrissende invalshoeken op de Franse literatuur, cultuur en geschiedenis en neemt ze als rode draad voor onderhoudende literaire non-fictie. Hij verwerkt op een schijnbaar moeiteloze manier bergen kennis en opzoekwerk tot een smakelijk verhaal dat je met plezier leest. Vlotte bijdetijdse eruditie, dus." (Peter Jacobs, lees hier het hele stuk)
   
• Het Nieuwsblad:
  "Dit is een kanjer die gewoon mee moét voor wie zijn vakantiebestemming pakweg tussen Lille en Perpignan kiest" (Jo De Ruyck, lees hier het hele stuk)